"Als ik van tevoren had geweten hoe intensief ons leven zou worden, had ik het alsnog gedaan." - Arenda Vasylenko vertelt in een zondaginterview door RTL.

Arenda gaf een gastles over Nederland bij het dagbestedingscentrum, waar de leerlingen kennis kregen over verschillende landen en culturen.

Verliefd op Oekraïne

25 jaar geleden trouwde Arenda met Andriy Vasylenko en verhuisde naar Oekraïne.

****

Eenentwintig jaar geleden bevalt ze van haar tweede kind, zoon Petro. Ze heeft dan al een dochtertje van twee jaar oud.

"Toen ik naar hem keek dacht ik intuïtief: het lijkt wel alsof hij het syndroom van Down heeft. Geschokt was ik niet, ook al was er niets vastgesteld tijdens de zwangerschap. Ik was gelijk heel dankbaar en blij met hem."

****

Arenda en Andriy besluiten zich in te zetten voor kinderen met een beperking: door middel van informatiecampagnes en later door het oprichten van een klas voor kinderen met speciaal onderwijs.

"Het onderwijs in Oekraïne is heel theoretisch ingesteld. Dat is niets voor kinderen met een beperking. Die moeten praktische lessen krijgen met handvatten waar ze wat aan hebben, zoals leren koken."

Het begint met een klein klasje van zes leerlingen.

"We dachten als onze zoon samen met een paar andere kinderen een fijn leven heeft hier, dan zijn we blij. We hadden niet verwacht dat het tot zoiets groots zou uitgroeien."

Beeld: © Arenda Vasylenko

#Bake4Ukraine

De oorlog is begonnen

"Ondanks de ingepakte tassen, besluit het gezin toch in Brovary te blijven. "Iedereen kan wel weglopen, maar dan nemen ze ons land zo in. Bovendien kun je als kapitein moeilijk als eerste het schip verlaten. We wilden blijven voor onze werknemers en scholieren. We besloten: pas als dit bezet gebied wordt, vertrekken we."  Arenda Vasylenko

Brood en soep

Terwijl alles noodgedwongen dichtzit, proberen Arenda en haar man koste wat het kost de bakkerij en het café draaiende te houden. Via de stichting Bake4Ukraine halen ze geld op en met een grote groep vrijwilligers delen ze 2000 broden en 1500 liter soep per dag uit aan mensen die dat nodig hebben.

****

Hoop en wederopbouw

En toch houdt Arenda hoop. In God, in een goede afloop, in een toekomst voor haar kinderen zonder oorlog.

"Natuurlijk zijn er momenten dat we het niet meer zien zitten. Maar je moet leren met de dag te leven, te genieten van de kleine dingen en de mensen om je heen. En juist wel plannen blijven maken, denken in opbouw."

Arenda Vasylenko - Van de Ree (49), haar man en vier kinderen die in de Oekraïense stad Brovary wonen.

"Wanneer ik vroeger boeken over de Tweede Wereldoorlog las, dacht ik altijd: hoe kunnen die mensen naar de film of het theater gaan met alles wat er gebeurt? Nu doen we het zelf. Ondanks alle ellende gaat het leven ook door: we gaan naar ons werk, mensen trouwen, krijgen kinderen. We vieren verjaardagen en feestdagen zoals vandaag."

Oekraïne is inmiddels al vijfentwintig jaar thuis voor de van oorsprong Nederlandse Arenda. En ondanks de oorlog zijn zij en haar man vastbesloten om te blijven.

"Ik geloof niet dat Oekraïne ten onder gaat. We gaan door. Oekraïners zullen niet stoppen voordat er rechtvaardige vrede is."