Japan: toenemende aandacht voor kweekvlees

Sinds Mark Post in 2013 de eerste hamburger ter wereld wist te kweken uit stamcellen van een levend rund is er wereldwijd toenemende belangstelling voor de ontwikkeling van gecultiveerd vlees, of kweekvlees, als alternatieve bron van eiwitten. Zo ook in Japan waar biotech bedrijven als IntegriCulture volop inzetten op de productie niet alleen van kweekvlees van dierlijke oorsprong maar ook van vis.

Cultivation (Photo: courtesy of IntegriCulture)

De ontwikkelingen in deze nieuwe voedseltechnologie trekken de aandacht van grote Japanse voedselbedrijven, chemieconcerns en investeerders. Hoewel de productiekosten van kweekvlees nog hoog zijn, is de verwachting dat deze op korte termijn concurrerend kan zijn met conventionele vleesproducten.

Vooruitlopend op die ontwikkeling werkt de Japanse overheid actief samen met het bedrijfsleven aan een nieuw juridisch raamwerk. Onder de huidige wet- en regelgeving zijn er in theorie geen belemmeringen om kweekvlees op de markt te brengen. Desalniettemin is er brede overeenstemming dat op voorhand goed geregeld moet worden hoe om te gaan met zaken als markttoegang met het oog op consumentenacceptatie, intellectueel eigendom, investeringen en de positie van producenten van de stamcellen, de boeren. Voor het toekomstig raamwerk spelen twee partijen een belangrijke rol:

  • de Food Tech Research Group, ingesteld door het Japanse landbouwministerie bestaande uit meer dan 100 bedrijven, en
  • de Japan Association for Cellular Agriculture (JACA), een onafhankelijk samenwerkingsverband van publieke en private partijen.

Terwijl de Food Tech Research Group zich meer algemeen richt op het  beleid voor opkomende voedseltechnologieën, werkt JACA specifiek aan aanbevelingen aan de Japanse overheid voor gecultiveerde producten, inclusief kweekvlees. JACA wordt geleid door een invloedrijke denktank in Japan, de Center for Rulemaking Strategy (CRS) van de Tama Universiteit.

Cultivated foie gras for tasting in 2019 (photo: courtesy of Integriculture)

Of de Japanse overheid snel tot formele stappen komt is de vraag. Veel aspecten van de gewenste nieuwe regelgeving moeten nog nader worden uitgewerkt, zoals hoe om te gaan met de intellectuele eigendomsrechten ten aanzien van het celmateriaal. Daarnaast is ook nog niet duidelijk hoe het Japanse ministerie van gezondheid naar deze ontwikkelingen kijkt. Duidelijk is wel dat er in Japan op dit gebied reeds enorme investeringen worden gedaan door het bedrijfsleven, gedreven door een gevoel van urgentie niet achter te moeten blijven in de wereldwijde race naar goedkope en stabiele eiwitbronnen.

Landbouwraad Japan

Dit artikel is een voorproefje van de ontwikkelingen in Japan op het gebied van alternatieve eiwitbronnen. In november wordt uitgebreider op het onderwerp ingegaan in de bijdrage aan de Agrospecial Eiwitstrategie wereldwijd.