Gewijzigde wet- en regelgeving in Myanmar vergemakkelijkt investeringen van Nederlandse zaaizaadbedrijven

Het belangrijkste orgaan dat beslist over zaaizaad aangelegenheden in Myanmar is de National Seed Committee (NSC). Deze commissie kwam op 11 april bijeen om een aantal vergaande voorstellen te bespreken. De voorstellen waren voorbereid door de Seed Division met hulp van experts van Wageningen Universiteit & Research en Resilience BV, met financiële ondersteuning van een samenwerkingsverband tussen de Nederlandse Ambassade (ISSD Myanmar project) en IFC-Wereld Bank (Seed regulatory reform project).

De belangrijkste beslissingen van de NSC zijn dat:

• Bedrijven in plaats van een seed business license voor elk individueel gewas, nu per gewasgroep een business license kunnen aanvragen. De drie gewasgroepen zijn: veldgewassen (granen, peulvruchten, oliezaden), tuinbouw (groente, fruit en siergewassen) en industriële gewassen (rubber, katoen). De license heeft een looptijd van vijf jaar en de kosten bedragen omgerekend rond de EUR 200 per gewasgroep.
• Verplicht gebruikswaarde onderzoek (VCU testing and registration) is afgeschaft voor ui, papaya, aardappel en komkommer. Voor deze gewassen volstaan vanaf nu documenten die laten zien dat de variëteit succesvol geregistreerd is in een derde land (liefst binnen de ASEAN of India). Gebruikswaarde onderzoek, op 3 locaties voor 1 seizoen, blijft verplicht voor tomaat, capsicum, meloen en kool; net als voor veldgewassen als rijst, tarwe, mais en de meeste peulvruchten.
• Er komt een loket (een ‘one-stop-shop’) waar bedrijven terecht kunnen voor al hun zaaizaad gerelateerde zaken: de seed business license, de aanvraag voor rassenregistratie (inclusief kwekersrecht), accreditatie van kwaliteitscontrolesystemen en zaadimport en -export. Daarnaast zullen alle aanvragen digitaal gedaan kunnen worden via een online systeem, en zal er een front office opgezet worden dat alle aanvragen behandelt. De verwachting is dat het loket en het gedigitaliseerde systeem begin 2019 operationeel zijn.
• Bedrijven krijgen de mogelijkheid om hun interne kwaliteitscontrolesystemen (zowel de veldinspecties als laboratorium testen) zelfstandig uit te voeren, met behulp van een systeem van accreditatie door het Ministerie. Dit betekent dat voor de geaccrediteerde bedrijven geen verplichte samples meer naar de overheidslaboratoria gestuurd hoeven worden en er geen overheidsinspecteurs meer langs hoeven te komen voor veldinspecties. Wel zal er steekproefsgewijs op kwaliteit gecontroleerd gaan worden. In de komende maanden komt het Ministerie met een guideline hoe deze beslissing geïmplementeerd zal worden.
• Voor de productie van zaad in Myanmar, dat voor 100% export bedoeld is, zijn de regels aangepast. Voorheen moesten ouderlijnen geregistreerd worden en samples gedeeld worden met het Ministerie. Vanaf nu volstaat een morfologische beschrijving van de ouderlijnen (op nummer). Men treedt strenger op tegen bedrijven die zich niet aan deze regels houden.

• Een aantal voorwaarden voor de import van zaad zijn geschrapt. Vanaf nu zijn slechts de volgende drie documenten voldoende voor zaadimport: een kopie van het seed certificate (voor de kwaliteit van het zaad), het phyto-certificaat, en een kopie van de invoice aan de klant.

• Los van de NSC beslissingen is het systeem van kwekersrecht nu operationeel en kunnen bedrijven hun rassen laten registreren bij het PVP Office. Dit kan op meerdere manieren: via documentatie (uit derde landen), DUS testen uitgevoerd door de bedrijven zelf (en inspectie vanuit de overheid) en d.m.v. DUS testen bij de overheid zelf (dit valt onder het Department of Agricultural Research, DAR). De verwachting is dat Myanmar in de komende tijd ook UPOV-lid zal worden.

Voor meer informatie:

Frederik Heijink, Landbouwraad Myanmar, g.f.c.heijink@minbuza.nl

Joep van den Broek, Zaaizaadadviseur, joep@resiliencebv.com

Abishkar Subedi, Zaaizaadadviseur, abishkar.subedi@wur.nl